In deze solo aflevering zoekt Tom woorden voor wat vaak onzichtbaar blijft in het vaderschap: de kleine millimeters waarin echte verbinding ontstaat. Het gaat niet over de grote prestaties, maar over pure aanwezigheid.
Een reflectie over het schuldgevoel na een gemiste blik, een lange nacht op de zetel met een wenende baby, en de kunst van het vertragen tot enkel ‘blijven’ overblijft.
Dit is een eerlijke en zachte uitnodiging aan elke vader en ouder die soms het gevoel heeft tekort te schieten in een wereld vol verwachtingen.
De boodschap is simpel: je hoeft niet groots en meeslepend te zijn. Gewoon écht is meer dan genoeg.
Andere papa's aan het woord.
(Let op: inspiratie verzekerd!)
